Emmy stoi pomiędzy ludźmi a potworami zamieszkującymi Hrabstwo Harrow. Dziewczyna chciałaby, aby jedni i drudzy żyli w przyjaźni, albo przynajmniej pokojowo koegzystowali. Kiedy demoniczne stwory naprzykrzają się ludziom, bohaterka od razu rusza przemówić do rozsądku swoim mrocznym poddanym. Tym razem jednak sytuacja się odwraca: to ktoś z ludzi poluje na Bogu ducha winne stwory. Emmy ponownie stara się załagodzić sytuację, bo przecież pokój między gatunkami wymaga dobrych chęci od obu stron odwiecznego konfliktu.

Niestety szybko okazuje się, że za zuchwałymi atakami i zastawionymi wszędzie pułapkami stoi najbliższa przyjaciółka bohaterki. Uważa ona, że kwestią czasu jest, zanim potwory powrócą do dawnych praktyk i zaczną atakować ludzi. Natury nie da się oszukać i stwór wykradający niemowlaki z łóżeczka nie zaspokoi swojego głodu zwykłą leśną zwierzyną. Prędzej, czy później dojdzie do tragedii, więc jedynym rozwiązaniem jest egzekucja potencjalnie niebezpiecznego potwora. Tylko, czy aby na pewno?

Przyjaźń wystawiona na próbę

Oglądając kłótnie dziewczyn, nie mogłam nadziwić się, jak argumenty Emmy zupełnie nie trafiają do jej przyjaciółki. Bernice zacięła się na swoim „wszyscy przez ciebie zginiemy” i nie dopuszczała do siebie żadnych wątpliwości. Nie widziała w potworach żywych, czujących i myślących istot. Jak na jedną z nielicznych osób, które początkowo nie odwróciły się od Emmy, poznając jej historię, zachowała się nielogicznie. Wyimaginowane zagrożenie, co do którego nie miała żadnych dowodów, było ważniejsze, niż wieloletnia przyjaźń, niż dziewczyna, którą zna od dziecka.

Kolejny element, który mi w tej historii zgrzytał, to absolutny brak konsekwencji. To, że Bernice zabiła jakiegoś stwora i okaleczyła kilka innych, przechodzi zupełnie bez echa. Nie wyobrażam sobie, by było podobnie, gdyby to jakiś potwór rzucał się na bezbronnych ludzi. Emmy niby jest przejęta, ale poza bezskutecznymi próbami przemówienia koleżance do rozumu nie robi nic. Nie zdziwiłabym się, gdyby leśne koszmary nie miały ochoty na dalsze podążanie za młodą czarownicą.

Zobacz recenzję piątego tomu Hrabstwa Harrow >>>>

Zakończenie tomu sugeruje ponowne wmieszanie się „rodziny” Emmy w sprawy Hrabstwa. Niestety będą to robić przy pomocy motywów, z którymi już dawno się pożegnaliśmy. Mam nadzieję, że scenarzysta jednak zaskoczy czytelników czymś nowym, bo Inna Magia mnie rozczarowała. Konflikt wykreowany na potrzeby tego tomu wydawał mi się sztuczny. Nie rozumiem także zupełnie, dlaczego mentorka Bernice początkowo nastawiała ją przeciwko Emmy, aby zmienić co do niej zdanie. Chociaż nadal najbardziej rażące jest dla mnie zachowanie empatycznej przyjaciółki protagonistki. Ludzie nie zmieniają się o 180 stopni w przeciągu kilku dni. Pozostaje mi mieć nadzieję, że to przelotna głupotka i w następnym tomie czeka na nas niesamowita przygoda.

Hrabstwo Harrow tom 6: Inna Magia

Scenariusz: Cullen Bunn
Rysunki: Tyler Crook, Jenn Manley Lee
Tłumaczenie: Tomasz Sidorkiewicz
Liczba stron: 120
Format: 168×257 mm
Oprawa: twarda
Papier: kredowy
Druk: kolor
Cena okładkowa: 55,00 zł
Premiera: 14 sierpnia 2019

Recenzowała: M. Chudziak (Blue Bird)